வன்னிய மாமன்னன் வல்வில் ஓரி

 வல்வில் ஓரி

கடையெழு வள்ளல்களில் ஒருவரான வல்வில் ஓரியை, "மழவர் பெருமகன் மாவள் ஓரி" என்று சங்க இலக்கியமான நற்றிணை குறிப்பிடுகிறது(1).

Statue of Valvil Ori in Rasipuram Kailasanathar Temple

அதாவது மழவர் குல வல்வில் ஓரியை, "மாவேள் ஓரி" என்று குறிப்பிடுகிறது. இதன்மூலம் வல்வில் ஓரி மன்னர் "வேளிர் மரபினர்" என்பது உறுதியாகிறது. மழவர்கள் என்பவர்கள் சேரர்களின் கிளைப்பிரிவினர் ஆவர்.
கி.பி. 2 ஆம் நூற்றாண்டின் நூலான "தகடூர் யாத்திரை", தகடூர் மழவர்களான அதியமான்களை, "பொறையனான சேரனின் தம்பி" என்று குறிப்பிடுகிறது :-
"கால வெகுளிப் பொறையகேள் நும்பியைச்"(2)
சோழர் காலத்தில் தகடூரை (தர்மபுரி) தலைமையிடமாக கொண்டு ஆட்சிசெய்த அதியமான்கள் தங்களை, "சேர வம்சத்தவர்கள்" என்றும் "கேரள அரசர்கள்" என்றும் குறிப்பிட்டனர். இதை திருவண்ணாமலை மாவட்டத்தில் உள்ள போளூர் திருமலை கல்வெட்டும், ஆந்திர மாநிலம் சித்தூர் மாவட்டத்தில் உள்ள லட்டிகம் கல்வெட்டும் தெரிவிக்கின்றன :-
"ஸ்ரீமத் கேரள பூபரிதா யவநிகா நாம்நா" (சமஸ்கிருதப் பகுதி, திருமலை கல்வெட்டு)
"ஸ்வஸ்திஸ்ரீ சேரவம்சத்து அதிகைமான் எழினி"
"வஞ்சியர் குலபதி எழினி"(தமிழ்ப் பகுதி, திருமலை கல்வெட்டு)(3)
"கேரள அரசன் அதிகேந்திர வ்யாமுக்தஸ்ரவனோஜ்வலன்" (சமஸ்கிருதப் பகுதி, லட்டிகம் கல்வெட்டு)
"சேரனதிகன் திருநெடுமால் தென்தகடை வீரன் விடுகாதழகியான் பாரளந்து செங்கோடுபோலச் சிலையை வடதிக்களவுங்கங்கொட வெட்டினான் கல் மேதினி நீர் வேண்டில் விடுகாதழகியான் கோதில் புகழதிகன் கோயாற்றூராதி வடவிருங்கோளீச்சரத்தில் வைத்த சிலை மார்பிலிட விருங்கொள மன்னரிசைந்து" (தமிழ்ப் பகுதி, லட்டிகம் கல்வெட்டு)(4)
மேற்குறிப்பிட்ட "திருமலை" மற்றும் "லட்டிகம்" கல்வெட்டுகள், மழவர் குல அதியமான் மன்னர்களை சமஸ்கிருதத்தில் "கேரள அரசர்கள்" என்றும் தமிழில் "சேர மன்னர்கள்" என்றும் தெரிவிக்கின்றன. மேலும் அவர்களை "வஞ்சியர் குலபதி" (சேர வம்சம்) என்றும் "எழினி" என்றும் "விடுகாதழகியான்" என்றும் தெரிவிக்கின்றன.
ஆந்திர மாநிலம், சித்தூர் மாவட்டம், புங்கனூருக்கு அருகில் இருக்கும் லட்டிகம் நீலகண்டேஸ்வரர் கோயிலில் கல்வெட்டு, அதியமான் விடுகாதழகிய பெருமாளை :-
"திருமால் போன்ற அவன் வடதிசைக்குச் சென்று தன்னுடைய சின்னமான வில்லை பொறித்தான்"
என்று தெரிவிக்கிறது. அக் கோயிலில் பல இடங்களில் தங்களது குலச் சின்னமான "வில்" சின்னத்தை மேடையில் அமர்த்தி, அதன் இருபுறங்களிலும் சாமரம் வீசுவது போலவும், அவ் "வில்லின்" சிற்பத்தின் மீது வெண்கொற்றக் குடையையும் அதியமான் விடுகாதழகிய பெருமாள் பொறித்துள்ளார். இதன் மூலம் "மழவர் குல அதியமான்கள்", வில்லவர்களான சேரர்களின் வழித்தோன்றல்கள் என்பது முடிவாகிறது(5).

சோழர் காலக் கல்வெட்டுகளில் அதியமான் மன்னர்கள் தங்களை "தகடையர் காவலன்" என்றும் "தகடை மன்னன்" என்றும் "தகடை வீரன்" என்றும் குறிப்பிட்டனர். தகடூரை (தர்மபுரி) ஆண்ட காரணத்தினால் தங்களை அவ்வாறு குறிப்பிட்டனர். கிருஷ்ணகிரி மாவட்ட கல்வெட்டில், பிற்கால அதியமான் மன்னர்கள் தங்களை "தகடாதராயன்" என்று குறிப்பிட்டனர். அதாவது தங்களை "தகடூர் அதியரையன்" என்று குறிப்பிட்டனர்.
கிருஷ்ணகிரி மாவட்டம், தேன்கனிக்கோட்டை வட்டம், முழுவனப்பள்ளி என்ற ஊரில் உள்ள மூன்றாம் குலோத்துங்கச் சோழனின் கல்வெட்டு ஒன்று கீழ்கண்டவாறு குறிப்பிடுகிறது :-
"ஸ்வஸ்திஸ்ரீ கா சம்வற்சரத்து குலோத்துங்க சோழ தகடாதராயந் விடுகாத. . . னான சேரமான் பெருமாளேந்"(6)
இதைப்போலவே, தருமபுரி மாவட்டம், அத்திமோட்லு என்ற ஊரில் உள்ள கல்வெட்டும், மேற்குறிப்பிட்ட முழுவனப்பள்ளி கல்வெட்டின் செய்தியையே குறிப்பிடுகிறது. அது :-
"ஸ்வஸ்திஸ்ரீ கார சம்வற்சரத்து குலோத்துங்க சோழ தகடாதராயந் விடுகாதழகிய பெருமாளான சேரமான் பெருமாளேந்"(7)
மேற்குறிப்பிட்ட கல்வெட்டுகளில், தகடூர் அதியரையன் விடுகாதழகிய பெருமாள் அவர்கள், "சேரமான் பெருமாள்" என்று மிகத் தெளிவாக எந்த வித சந்தேகமும் இல்லாமல் குறிப்பிடப்படுகிறார். இது அவரை, 63 சைவநாயன்மார்களுள் ஒருவரான "சேரமான் பெருமாள் நாயனாரின் வம்சத்தவர்" என்பதை உறுதிப்படுத்துகிறது. சேரமான் பெருமாள் நாயனாரின் சிற்பத்தொகுப்பு உலகப்புகழ் பெற்ற சோழர் கால கோயிலான தாராசுரம் கோயிலில் அமைந்துள்ளது(8).



திருவிதாங்கூர் சேர அரசர் "ராஜா ராம வர்மா" அவர்கள், 63 நாயன்மார்களுள் ஒருவரான "சேரமான் பெருமாள் நாயனாரை", தங்களது வம்சத்து முன்னோர் என்று குறிப்பிடுகிறார்(9). அரியலூர் மழவராயரின் ஆட்சிக்காலத்தில் கூடல் இருவாட்சி புலவரால் எழுதப்பெற்ற வன்னியர்களின் புகழ் பாடும் திருக்கைவளம் என்ற நூலின் பாடல்களும் (14 to 17) சேரமான் பெருமாள் நாயனாரை "வன்னிய குலத்தவர்" என்று குறிப்பிடுகிறது(10).
வில்லவர்களான சேரர்கள், வன்னிய குலத்தவர்கள் என்பதை முதலாம் குலோத்துங்கச் சோழனின் ராணிப்பேட்டை திருவல்லம் கல்வெட்டு உறுதிப்படுத்துகிறது(11). அக் கல்வெட்டு முதலாம் குலோத்துங்கச் சோழனின் மருமகளான "வில்லவன் மாதேவியை", சேர குல அரசியார் என்று குறிப்பிடுகிறது.
கல்வெட்டு குறிப்பிடும் "வில்லவன் மாதேவியின்" தந்தையார் அவர்கள், வன்னிய குலத்தினில் தோன்றிய நீலகங்கரைய வம்சத்து மன்னர் ஆவார். ராணிப்பேட்டை திருவல்லம் கல்வெட்டு அவரை "நீலகங்கன் அச்சல வீமன் அரசர் தலைவன்" என்று குறிப்பிடுகிறது. சேரர்களான மலையமான்கள், அச்சல குலத்தவர் ஆவர். அக்குலத்துதித்த அரசர்களின் தலைவனான நீலகங்கன் "வன்னிய சமூகத்தவன்" ஆவான். எனவே சேரர்கள் வன்னியர்கள் ஆவர்.
கி.பி.14 ஆம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்த தில்லை வாழ் அந்தணரான உமாபதி சிவாச்சாரியார் அவர்கள் எழுதிய சேக்கிழார் ஸ்வாமிகள் புராணத்தில், சேரமான் பெருமாள் நாயனாரை, க்ஷத்ரிய வம்சத்தை சேர்ந்த 11 நாயன்மார்கள் பட்டியலில் வைத்துள்ளார் :-
"திருமறையோர் புராணமவை பதின்மூன்று சிவவே
தியராணை வழிபட்ட புராண மீரிரண்டு
குறைகழன்மா மாத்திர ரொன்றறுவர் முடிமன்னர்
குறுநில மன்ன வரைவர் வணிகர் குலத்தைவர்
இருமைநெறி வேளாளர் பதின் மூவரிடைய
ரிருவர் சாலியர் குயவர் தயிலவினையாளர்
பரதவர் சான்றார் வண்ணார் சிலைமறவர் நீசர்
பாணரிவரோரொருவராம் பகருங் காலே" (பாடல் - 36)
சேக்கிழார் ஸ்வாமிகள் புராணத்தில் (திருத்தொண்டர் புராண வரலாறு) க்ஷத்ரிய வம்சத்தைச் சேர்ந்த 11 நாயன்மார்களின் பெயரையும் பாடல் வடிவில் உமாபதி சிவாச்சாரியார் அவர்கள் கொடுத்துள்ளார் :-
"முடி மன்னர் அறுவரெவ ரவர்செங்கட் சோழர்புகழ்ச் சோழர் அருள்மானி இடங்கழியார் நெடுமாறர் சேரர் குறுநிலமன் னவர்ஐவர் நரசிங்க முனையர் கூற்றுவனார் கழற்சிங்கர் மெய்ப்பொருள்ஐ யடிகள்" (பாடல் - 38 & 39)
எனவே, சேரமான் பெருமாள் நாயனார் என்பவர் க்ஷத்ரிய வம்சத்தைச் சேர்ந்த அரசராவர் என்பது தெளிவாகிறது. தகடூர் அதியமானின் பெயரான, "விடுகாதழகிய பெருமாளான சேரமான் பெருமாள்" என்பது அதியமானை "சேரமான் பெருமாள் நாயனாரின் வம்சத்தவர்" என்பதை உறுதிப்படுத்துகிறது.
மேலும் மழவர் குல அதியமானும், வல்வில் ஓரியும் "க்ஷத்ரிய வம்சத்தவர்கள்" என்பதையும் தெளிவுப்படுத்துகிறது. சோழப் பெருவேந்தன் சுந்தர சோழனின் திருச்செங்கோடு செப்புபட்டையமும் கொல்லி மழவர்களை "வர்மன்" என்று குறிப்பிடுகிறது. அதாவது, கொல்லி மழவர்களை "க்ஷத்ரிய சமூகத்தவர்கள்" என்று குறிப்பிடுகிறது.
சான்றுகள் இவ்வாறு மிகத் தெளிவாக குறிப்பிடும் போது, வேட்டுவ குல கண்ணப்ப நாயனாரின் வம்சத்தவர்களான "வேட்டைக்கார நாயக்கர்" (காட்டு நாயக்கர்) மற்றும் "வேட்டுவ கவுண்டர்" ஆகியோர், க்ஷத்ரிய குல மழவர் பெருமகனான வல்வில் ஓரியை, தங்களது வம்சத்தவர் என்று சொல்லி விழா எடுப்பது என்பது அறியாமையின் வெளிப்பாடாகும்.
63 நாயன்மார்களுள், க்ஷத்ரிய சமூகத்து சேரமான் பெருமாள் நாயனாரும், வேட்டுவ குல கண்ணப்ப நாயனாரும் ஒரே சமூகத்தவர்கள் என்று சொன்னால் யார் நம்புவார்கள்.
க்ஷத்ரிய குல மழவர் பெருமகன் வல்வில் ஓரி, வில்லை வைத்து வேட்டையாடினார் என்ற ஒற்றை காரணத்தை வைத்துக்கொண்டு, வேட்டுவ குல இனமக்கள் வல்வில் ஓரியை உரிமை கொண்டாடுவது என்பது ஏற்புடையது ஆகாது.
கேரள அரசர்களான மழவர் குடி பழுவேட்டரையர்களும், தங்களது பெயரிலேயே "வேட்டரையர்கள்" என்று வைத்திருந்தார்கள். இவர்களையும் "வேட்டுவர் குல கண்ணப்ப நாயனார் வம்சத்தவர்கள்" என்று சொல்லி உரிமை கொண்டாடுங்கள். இதை ஏன் விட்டுவிட்டீர்கள். அதன்பிறகு "திருவாங்கூர் கேரள அரசர்களையும்" உரிமை கொண்டாடுங்கள். வேட்டுவ குல கண்ணப்ப நாயனார் வம்சத்து மன்னர், "ராஜா ராம வர்மா" என்று சொல்லி அவருக்கும் விழா எடுங்கள்.
எல்லாம் காலத்தின் கோலமாகும்.
Foot Notes :
=========
(1) நற்றிணை - 52.
(2) தகடூர் யாத்திரை - 7.
(3) S.I.I. Vol-I, No.75.
(4) A.R.E, No.547 of 1906 & S.I.I. Vol-XXII, No.547.
(5) ஆந்திர மாநிலம், சித்தூர் மாவட்டம், லட்டிகம் நீலகண்டேஸ்வரர் கோயிலில் உள்ள சேர குல அதியமானின் வில் சின்னம் பொறித்த கல்வெட்டு.
(6) கிருஷ்ணகிரி மாவட்ட கல்வெட்டுகள், தமிழ்நாடு அரசு தொல்லியல் துறை, கல்வெட்டு தொடர் எண் : 8/1975, பக்கம் - 148.
(7) கிருஷ்ணகிரி மாவட்ட கல்வெட்டுகள், தமிழ்நாடு அரசு தொல்லியல் துறை, கல்வெட்டு தொடர் எண் : 3/1973, பக்கம் - 152.
(8) கும்பகோணம் அருகில் உள்ள தாராசுரம் கோயிலில் உள்ள சேரமான் பெருமாள் நாயனாரின் சிற்பத்தொகுப்பு.
(9) T.A.S, Vol-V, No.96.
(10) வன்னியர் மாட்சி, பக்கம் - 77, தொல்லியல் அறிஞர் நடன. காசிநாதன் ஐயா.
(11) S.I.I. Vol-III, No.59.
----- xx ----- xx ----- xx -----

Sangam work Natrinai about Mazhavar Perumagan Ma Val Ori

The ancient sangam work Natrinai Poems 6, 52, 265 and 320 have references to Valvil Ori.

நற்றிணை 6, பரணர், குறிஞ்சித் திணை – தலைவன் தன் நெஞ்சுக்கு சொன்னது
நீர் வளர் ஆம்பல் தூம்புடைத் திரள் கால்
நார் உரித்தன்ன மதன் இல் மாமை
குவளை அன்ன ஏந்து எழில் மழைக் கண்
திதலை அல்குல் பெருந்தோள் குறுமகட்கு
எய்தச் சென்று செப்புநர்ப் பெறினே
இவர் யார் என்குவள் அல்லள் முனாஅது
அத்தக் குமிழின் கொடு மூக்கு விளை கனி
எறி மட மாற்கு வல்சி ஆகும்
வல் வில் ஓரி கானம் நாறி
இரும் பல் ஒலிவரும் கூந்தல்
பெரும் பேதுறுவள் யாம் வந்தனம் எனவே.

Natrinai 6, Paranar, Kurinji Thinai – What the hero said to his heart
Her dark beauty
is like the fiber-removed
stems of thick, white waterlilies
and her moist eyes are like
blue waterlilies that rise up.
The loins of this beauty
have yellow beauty spots.

If there is a messenger
to talk to this pretty young girl
with thick arms,
she without malice will not ask,
“who is he?”

The girl with thick black hair
with the fragrances of forests
owned by Ōri owning mighty bows,
……….where frolicking, delicate deer
……….eat ripe kumilam fruits with curved
……….tips that grow along the forest paths,
will be very happy, if she knows that I have
come.

நற்றிணை 52, பாலத்தனார், பாலைத் திணை – தலைவன் தன் நெஞ்சுக்கு சொன்னது
மாக் கொடி அதிரல் பூவொடு பாதிரித்
தூத் தகட்டு எதிர்மலர் வேய்ந்த கூந்தல்
மணம் கமழ் நாற்றம் மரீஇ யாம் இவள்
சுணங்கு அணி ஆகம் அடைய முயங்கி
வீங்கு உவர்க் கவவின் நீங்கல் செல்லேம்
நீயே ஆள் வினை சிறப்ப எண்ணி நாளும்
பிரிந்து உறை வாழ்க்கை புரிந்து அமையலையே
அன்பு இலை வாழி என் நெஞ்சே வெம் போர்
மழவர் பெரு மகன் மா வள் ஓரி
கை வளம் இயைவது ஆயினும்
ஐது ஏகு அம்ம இயைந்து செய் பொருளே.

Natrinai 52, Pālathanar, Pālai Thinai – What the hero said to his heart
May you live long, my heart!  You want to
earn wealth without any consideration!

You don’t understand the life of separation
from my beautiful girl who adorns her hair
with athiral flowers from dark vines woven
together with pāthiri flowers with pure
petals, which together spread their full
their full fragrance.  You have no kindness.

I will not leave the sweet embraces of the
woman with pallor spots on her breasts,
even if I earn wealth like that of the generous,
great, victorious and charitable brave King Ōri.

That is not more than her love!

நற்றிணை 265, பரணர், குறிஞ்சித் திணை  – தலைவன் தன் நெஞ்சுக்கு சொன்னது
இறுகு புனம் மேய்ந்த அறு கோட்டு முற்றல்
அள்ளல் ஆடிய புள்ளி வரிக் கலை
வீளை அம்பின் வில்லோர் பெருமகன்
பூந்தோள் யாப்பின் மிஞிலி காக்கும்
பாரத்து அன்ன ஆர மார்பின்
சிறு கோல் சென்னி ஆரேற்றன்ன
மாரி வண் மகிழ் ஓரி கொல்லிக்
கலி மயில் கலாவத்து அன்ன இவள்
ஒலி மென் கூந்தல் நம் வயினானே.

Natrinai 265, Paranar, Kurinji Thinai – What the hero said to his heart
The women with luxuriant, delicate
hair is ours,

lovely like Pāram town protected
by Mignili wearing shoulder shields
on his garlanded shoulders, leader of
archers with whistling arrows who
hunt grazing mature stags with spots,
stripes and broken antlers, cavorting
in the mud,

lovely like Āretru town of the Chōla king
with an āthi flower garland and a small
scepter,

and lovely like the plumes of clamorous
peacocks in the Kolli Mountain of
Ōri, owning liquor and as charitable as
the rain.

நற்றிணை 320, கபிலர், மருதத் திணை – பரத்தை சொன்னது
விழவும் மூழ்த்தன்று முழவும் தூங்கின்று
எவன் குறித்தனள் கொல் என்றி ஆயின்
தழை அணிந்து அலமரும் அல்குல் தெருவின்
இளையோள் இறந்த அனைத்தற்கு பழ விறல்
ஓரிக் கொன்ற ஒரு பெருந் தெருவில்
காரி புக்க நேரார் புலம் போல்
கல்லென்றன்றால் ஊரே அதற்கொண்டு
காவல் செறிய மாட்டி ஆய் தொடி
எழில் மா மேனி மகளிர்
விழுமாந்தனர் தம் கொழுநரைக் காத்தே.

Natrinai 320, Kapilar, Marutham Thinai – What the concubine said about another concubine who was flaunting
The festivities have ended and
drums have stopped roaring.
The young woman walks on the
street with her leaf skirt,
swaying her hips as she goes.

I wonder what she is thinking!
The whole town laughs with
great uproar,
like when Kāri killed Ōri of
ancient victories, and then
went to his huge street,
and Ōri’s people raised uproars.

Dark-colored, pretty women
with well-made bangles are
protecting their husbands from her.

Valvil Ori

Valvil Ori is a Vanniyar (Mazhavar) who ruled over the Kolli Hills, Tamil Nadu, India, around 200 CE. Valvil Ori is a Vanniyar who ruled over the Kolli Hills, India, around 200 CE. King Valvil Ori is known for his skill in using the bow and arrow. He is also known for his generosity and as a king who ruled without caste discrimination. He was from the Mazhavar dynasty. Valvil Ori is praised as one of the seven great philanthropists of ancient Tamil Nadu. His valour and marksmanship are sung by several poets, and his exploits are a popular part of folklore. Legends have it that he was a great archer and released an arrow by him pierced first and elephant, then went through the open mouth of a tiger, then a deer and the a pig and then hit a monitor lizard killing instantaneously all. Valvil Ori is famous for his archery skills. His title Valvil refers to his special archery skills.

Valvil Ori's Painting in Kolli Hills.

http://tamilartsacademy.com/articles/article48.xml

The Kolli Hill

The Kolli hill is situated in the Namakkal district of Tamilnadu, and lies about 40 km north-northeast of the ancient Karur, capital of the Cheras of Sangam age. The hill with its lofty peaks is graphically and frequently described in the Sangam Literature assignable from second century B.C. to second century A.D. The Kolli hill on account of its height, was covered with clouds and received good rainfall. It abounded in good fragrant flowers like Jasmine, Iruvatchi and Kantal. A special variety of paddy was grown here. Giant size beetles were found in the hill. The hill was more popular in the Sangam age for the beautiful sculpture of a Goddess called Kollip-paavai (identical with Durga) carved on the western slopes of the hill. It is an impressive piece of art, charming and well known throughout the Tamil country. Identically it was perhaps the earliest rock-cut sculpture from Tamil-Nadu, though it has not so far been located. The Kolli hill was said to gladden the hearts of the visitors and at the same time infuse an awe and inexplicable fear on the others. It was called "bayam kelu kolli”. The hill and its adjoining area were called the territorial division of Kolli - Kollik-kurram.

Val-Vil Skilled Ori.

The Rulers of Kolli

Two rulers namely - the Chieftain Val-vil Ori and the Chera ruler Perum-cheral Irumporai are referred to in the Sangam works as the rulers of the Kolli hills. References to the hill appear over eighteen times in various works of Sangam collections, Ori appearing as the Lord of Kolli in seven instances and the Chera, in nine instances. It is of great interest to note that almost all the celebrated poets of the Sangam age like Paranar, Kapilar, Auvaiyaar, Arisilkilaar, Perum-chitranaar, Kallaadanaar and others have sung the Kolli hill. Among them Kapilar, Vanparanar, Nattattanaar, and Perum-chitranaar refer to Val-vil Ori as the Lord of Kolli hill, whereas the poetess Avvaiyaar and poets like Kurum-koliyuur Kilaar, Perum-kunruur Kilaar, Tayam Kannanaar, celebrate this hill under the rule of Poraiyan Kolli and Vaanavan Kolli.

However, the greatest poet of the sangam age - Paranar, mentions that Kolli belonged to Ori the chieftain- Ori Kolli and in other verses praises Chera as the Lord of Kolli hill - Poraiyan Kolli. This must be considered significant, which will be discussed in the sequence. The other significant reference to Kolli occurs in the Tamil epic Silappadikaram, in which the Chera is praised as the ruler of Kolli - by the poet Ilango-adigal.

Val-vil Ori, The Great Patron.

Valvil Ori Statue in Kolli Hills.

Ori, the Lord of Kolli hill, was celebrated as one of seven great vallal - patron of the Sangam age. He was probably the son of Adan and was called Adan Ori. He had a swift horse also named Ori. It is seen from the description of him found in the works that he was a great connoisseur of music and dance. The dancers who came to his court were honoured with great fortunes and a golden garland with kuvalai flowers fastened to silver threads. Because of his bountiful gifts to dancers and musicians, he came to be included among the seven celebrated patrons. It is said that the wealth bestowed on the dancers, made them forget even their art. A paana is said to have sung a vannam composition on him. The viralis accompanying the Paanan played on yaaz, little drum, the great flute and patalai as orchestra. Twenty-one forms of musical compositions are said to have been composed in his honour by the musicians Ori's great valour, love for poetry, music and dance and also bountiful gifts endeared him to the poets. This chieftain picked up an enmity with then Chera ruler whose capital Karur was hardly forty kilometers from this hill. However, he was a great friend of Atiyamaan Nedumaan Anji, another chieftain, who had his capital at Tagadur. These chieftains enlisted the help of the two crowned rulers - the Chola and Pandya against the Chera. It is difficult to be precise on the chronology of events. It would be interesting to briefly note the history of the Chera ruler under reference.